Al negen jaar in onzekerheid

Mina Qayumzada werd vorige week maandag drie jaar oud. Haar verjaardag viel samen met de dag dat haar vader, Abdul Wahid Qayumzada, zijn koffers moest pakken. De volgende ochtend 3 februari, zou hij afscheid nemen van zijn gezin om van het asielzoekerscentrum (AZC) in Markelo (Overijssel) te verhuizen naar het vertrekcentrum in Ter Apel (Groningen). Het doel is dat hij vrijwillig vertrekt naar Afghanistan, het land dat hij negen jaar geleden ontvluchtte en waar hij niet naar terug wil keren. Maar in Nederland is hij niet welkom. Mina’s verjaardagsfeestje werd overschaduwd door een gespannen emotionele sfeer.

Omdat Abdul Wahid Qayumzada als onderdirecteur van het legermuseum in Afghanistan een hoge militaire functie heeft gehad bij de landmacht tijdens het communistische Khad regime, heeft hij het stempel 1-F van het vreemdelingenverdrag gekregen. Abdul Wahid bestrijdt deze verdenking oorlogsmisdadiger te zijn. Sinds zes jaar wonen hij en zijn gezin in een caravan op het terrein van het AZC in Markelo. Zijn kinderen zijn er opgegroeid en gaan naar school. Zoon Ayra heeft de dag na Mina's verjaardag een Cito-toets en ook Susan, de middelste dochter heeft een tentamen. Om de schoolresultaten niet te laten lijden onder de thuissituatie heeft Abdul Wahid besloten Ayra niet volledig te vertellen dat hij morgen al moet gaan.

LEES ALLE ARTIKELEN GRATIS

Onafhankelijke journalistiek is essentieel om een snel veranderende wereld te kunnen begrijpen. Daarom is een platform van nieuwe makers belangrijk. Vind jij dat ook? Steun ons dan door lid te worden of met een financiële bijdrage.

Word gratis lid Investeer in ons

Al ingeschreven voor onze nieuwsbrief en/of in ons geinvesteerd? Vul je e-mailadres is om toegang te krijgen.