In de Maleisische media wordt al wekenlang een verhit religieus debat gevoerd over honden. En over Syed Azmi. Deze Maleisiër is als de dood voor honden en vroeg zich af hoe je als moslim op een halal manier met de vriendelijke viervoeters om kunt gaan. Syed zocht hulp op Facebook en binnen no time mondde zijn onschuldige berichtje uit in een groot hondenevenement en een nationale rel.

“Ik hoop dat de discussie nu eindelijk voorbij is, het is allemaal zo overweldigend!” roept Syed Azmi lachend uit. Het is een maand geleden dat I Want To Touch A Dog plaatsvond. Het evenement dat was bedoeld om het publiek, voornamelijk moslims, meer te informeren over honden en de negatieve perceptie van de bevolking over deze dieren te veranderen.

In Maleisië zijn honden bij grote delen van de bevolking allesbehalve populair. Volgens de Koran zijn honden haram, ook wel onrein. In Maleisië worden de dieren door grote aantallen mensen ontweken, of in ernstige gevallen mishandeld. Gek genoeg zijn er redelijk wat hondenbezitters in Maleisië, ook moslims. Het is namelijk niet verboden om honden te hebben wanneer deze dieren een functie hebben zoals waakhond of geleidehond. Toch worden islamitische hondenbezitters hierom door hun eigen gemeenschap vaak met de nek aangekeken.

Syed Azmi is moslim en bang voor honden. Hij kwam op het idee om een evenement te organiseren nadat hij op internet een video had gezien waarin een blinde man en zijn geleidehond werden uitgejouwd door omstanders. “Ik vroeg mezelf af, had ik mij anders gedragen en de blinde man gered? Ik weet het niet want ik ben bang voor honden”, vertelt Syed.

Om zowel mensen als honden in dit soort situaties te kunnen helpen plaatste hij  een bericht op Facebook waarin hij vertelde dat hij over zijn angst voor honden heen wil komen. Zijn post werd met veel positieve feedback ontvangen en langzamerhand kwam I Want To Touch A Dog tot stand. Het idee was simpel. Een kleine bijeenkomst in het Central Park in Kuala Lumpur waar bezoekers de mogelijkheid kregen om een hond te aaien. Open voor iedereen die nieuwsgierig was naar honden of specifiek over zijn of haar angst voor deze dieren heen wou komen.

Op de vroege ochtend van zondag 19 oktober stroomde het park langzaam vol. Naast ongeveer duizend man, werden ook honderden honden meegebracht. Uiteenlopend van kleine schoothondjes tot zeer grote hondenrassen zoals een Deense Dog. Na speech van een lokale moslimgeleerde en een korte demonstratie die toonde hoe een moslim zich na het aanraken van een hond moest reinigen, ook wel sertu genoemd, begonnen de deelnemers  langzamerhand contact te maken met de dieren.

Nadat de eerste angst was overwonnen, werd er in het park driftig op los geaaid. Hier en daar werd zelfs voorzichtig een harige viervoeter geknuffeld. Een aantal moslims vertelde serieus te overwegen om zelf een hond als huisdier te nemen. Zo noemde een van de bezoekers: “Dit is de eerste  keer in mijn leven dat ik een hond aanraak, nu ben ik verliefd op dit ventje hier”, wijzend naar een mopshondje. Ook initiatief nemer van het evenement, Syed Aizmi, overwon zijn angst voor honden en durfde in de loop van de dag een Dobermann pincher te aaien onder assistentie van een hondenfluisteraar. 

De reacties tijdens en na het evenement waren overweldigend positief. Maar de daaropvolgende dagen slaat de sfeer radicaal om. Syed Azmi wordt overspoeld door een golf van kritiek van verschillende moslimautoriteiten. Hij wordt uitgemaakt voor een slechte moslim en het belachelijk maken van de Islam. Sommige conservatieve Maleisiërs wijten de slechte weersomstandigheden in het land aan het hondenfestival. In de loop van de week ontvangt Syed zelfs doodsbedreigingen via het internet.

In een poging om de discussie te sussen biedt Syed Azmi op zaterdag 25 oktober tijdens een persconferentie zijn excuses aan: “Ik wil mij verontschuldigen voor elke reactie die dit programma heeft veroorzaakt”. Hij benadrukt hierbij dat I Want To Touch A Dog bedoeld was om honden in een gevaarlijke situatie te kunnen helpen. Het was nooit de intentie geweest om moslims over te halen honden als huisdier te nemen. Syed weigert na de persconferentie om vragen te beantwoorden. Onder begeleiding van zijn advocaat moet hij zo snel mogelijk de conferentie verlaten vanwege de vele online doodsbedreigingen die hij eerder die week ontving.

Ondanks zijn excuses blijft de discussie rondom het evenement langzaam doorsudderen. Harussani Zakaria is de moefti van Perak, één van de twaals staten in Maleisië. Als moefti interpreteert Harussani Zakaria de islamitische wetten geschreven in de Koran. Ondanks het feit dat hij geen wettelijke macht heeft, zien sommige moslims zijn advies als bindend. Volgens een rapport van Malaysia Today noemt hij het excuses van Syed onoprecht. “..zijn gezicht vertoonde geen spijt, hij lachte, dus dit is een spel.”

Harusanni Zakaria is kwaad vanwege foto´s die op sociale media verschenen van vrouwen met hoofddoek die met lachend met de honden knuffelden. Volgens de moefti van Perak spot Syed met de wetten van Allah, honden zouden nooit zonder geronde reden mogen worden aangeraakt.

Een aantal moslims spreken de uitspraken van Harussani Zakaria echter tegen. Zo ook de Sisters in Islam, een feministische activistengroep van moslims.  Op hun Facebook pagina schreven zij onder andere “Het aanraken van een hond is niet Haram. Een hond is ook een schepsel van Allah”.

De verschillende standpunten tussen moslimsautoriteiten zorgen voor veel verwarring onder het publiek. Een van de grootste politieke partijen in Maleisië, UMNO (United Malays National Organisation), organiseerd daarom een forum, waar ruim tweehonderd man op afkomt. Khairy Jamaluddin, president van de jeugdbeweging van UMNO en ook moslim, benadrukt in zijn slotspeech dat mensen op een rationele manier met elkaar in discussie moeten gaan:  “In wat voor samenleving leven wij waarin een aantal mensen met de dood dreigen? Dit is niet de islamitische manier. Je lost meningsverschillen niet op door mensen te vertellen dat u ze wilt slaan, doden of dat ze niet tot dit land behoren.”

Ondanks de heftige reacties, heeft Syed Azmi een maand later alles behalve spijt: “Ik heb mijn excuses aangeboden omdat sommige mensen zich aangevallen voelden, dat was niet mijn bedoeling. Toch heb ik mijn uiteindelijke doel bereikt. We hebben mensen die bang voor of nieuwsgierig zijn naar honden geleerd hoe ze met deze dieren om kunnen gaan. Bovendien ontvang ik inmiddels veel meer positieve dan negatieve reacties. De overheid en de religieuze autoriteiten hebben mijn excuses aanvaard, en dat is nu voor mij het belangrijkste.”

Het is duidelijk dat de nare nasleep van I Want To Touch A Dog indruk op Syed Azmi heeft gemaakt. Toch laat deze Maleisische moslim zich niet zomaar tegenhouden om zijn eigen angsten te overwinnen: “Voorlopig is het waarschijnlijk beter als ik me even op de achtergrond houd. Maar in de toekomst zou ik eigenlijk iets soortgelijks met katten willen organiseren. Daar ben ik namelijk ook bang voor.”