Om half drie s‘nachts rijden we voor de derde keer langs de metershoge muurschildering op een flatgebouw. “Down with America” staat er geschreven boven de Amerikaanse vlag die verandert in vallende bommen. De warme lucht die door de open ramen naar binnen waait maakt onze monden droog. De rit vanaf het Imam Khomeini vliegveld naar de stad duurde lang. Zenuwachtig krabt onze taxichauffeur aan zijn snor terwijl hij op zijn telefoon kijkt. Vermoeid verzitten we nog maar eens op de plakkerige lederen achterbank; we zijn verdwaald. Tot de taxi opeens stopt. “Get out, get out" gebaart de chauffeur. We gehoorzamen aarzelend, maar zijn dankbaar om even de bloedhete auto uit te kunnen. Even later komt hij terug met vier flesjes koud water en twee koekjes. “For you”, glimlacht hij. “Welcome to Tehran”.

We zijn in Iran, het land van de Islamitische Revolutie in 1979. Die veel mensen zich herinneren door de beelden van schreeuwende gelovigen en vrouwen in allesbedekkende, zwarte chadors. Het land dat Amerika al jarenlang bestempelt als ‘the axis of evil’. Waar de inmiddels tot de verbeelding sprekende Sharia leidend is als wettelijk strafrecht. Een land dat onbewust bij velen direct verbonden wordt met het woord ‘terrorisme’. Tot een paar jaar geleden werd het door Europese en Amerikaanse sancties geïsoleerd.

LEES ALLE ARTIKELEN GRATIS

Onafhankelijke journalistiek is essentieel om een snel veranderende wereld te kunnen begrijpen. Daarom is een platform van nieuwe makers belangrijk. Vind jij dat ook? Steun ons dan door lid te worden of met een financiële bijdrage.

Word gratis lid Investeer in ons

Al ingeschreven voor onze nieuwsbrief en/of in ons geinvesteerd? Vul je e-mailadres is om toegang te krijgen.